Η λίστα ιστολογίων μου

Τετάρτη 30 Απριλίου 2014

Δεν γίναμε «σωστοί άνθρωποι» διότι μεγαλώσαμε βλέποντας:


Τον Σκρουτζ Μακ Ντακ να συσσωρεύει πλούτο, εκμεταλλευόμενος ακόμα και τους συγγενείς του.
Τον Ντόναλντ Ντακ με τα ανίψια του να είναι μια ζωή άνεργοι και όμως να επιβιώνουν.
Τον Μίκι Μάους να υπόσχεται γάμο στη Μίνι, αλλά να μη την παντρεύεται ποτέ. 
Τον Πινόκιο να λέει συνεχώς ψέματα.
Τον Αλαντίν να είναι κλέφτης και να κάνει παρέα με τον Αλή Μπαμπά και άλλους 40 κλέφτες.
Τον Μπαγκς Μπάνυ να είναι ο πιο αλήτης της παρέας και να κλέβει συνεχώς το καρότο το επιούσιο.
Τον Ντάφυ Ντακ, να κοροϊδεύει όλο τον κόσμο.
Τον Ταρζάν να τριγυρνάει γυμνός από δω κι από κει.
Τη Σταχτοπούτα να γυρνάει σπίτι της μεσάνυχτα. Και ξυπόλυτη.
Τη Χιονάτη να μένει σε ένα σπίτι με επτά άντρες!!!
Τον Μπάτμαν να οδηγεί με 300 χλμ την ώρα, παραβιάζοντας όλους τους κώδικες.
Τον Ποπάυ να έχει τατουάζ και να καπνίζει συνεχώς πίπα.
Τον Σούπερμαν να κρύβει την πραγματική του ταυτότητα.
Και τελευταίο τον Πάκμαν, να τρέχει σε ένα σκοτεινό λαβύρινθο με ηλεκτρονική μουσική, καταπίνοντας χαπάκια αγνώστου προελεύσεως...!


Παρασκευή 25 Απριλίου 2014

Αξίζει να προσπαθήσεις...!

Το να ταξιδέψεις στην άλλη άκρη του κόσμου για τον αγαπημένο σου, το να αφήσεις ό,τι πολυτιμότερο έχεις γι' αυτόν που αγαπάς, ακόμα και το να ρισκάρεις τη ζωή σου για χάρη του, δεν είναι τόσο δύσκολο...
Γιατί ακριβώς, είναι ο αγαπημένος σου. Γιατί η ζωή σου δεν έχει νόημα χωρίς αυτόν...
Aυτό που θέλει προσπάθεια είναι να φτάσεις ν' αγαπάς κάποιον τόσο πολύ. Γιατί θέλει προσπάθεια να κάνεις πίσω στον πρώτο τσακωμό, θέλει προσπάθεια να μη ζηλέψεις... Θέλει προσπάθεια να κάνεις το πρώτο βήμα...
Αλλά λίγη προσπάθεια αξίζει τον κόπο...



Κάπως έτσι θα έπρεπε να είναι η φιλία...!

Ανάμεσα σε δύο δρόμους ταχείας κυκλοφορίας υπάρχει πάντα η ανάγκη να υπάρχει μια νησίδα. Οταν καταφέρεις να ακουμπήσεις εκεί, δεν αισθάνεσαι ότι σε παρασύρει το ρεύμα είτε προς τα πάνω είτε προς τα κάτω. Ισα ίσα μπορείς να σταθείς για λίγη ώρα, χωρίς κάποιος να σε σπρώξει, να σε εξαναγκάσει να προχωρήσεις, χωρίς να ενοχλείς κανέναν. Από τη μια, δεν απέχεις από την αγριότητα και την ταχύτητα της μανιασμένης κίνησης, είσαι εκεί, μετέχεις, ενώ ταυτόχρονα δίνεις στον εαυτό σου μια ελάχιστη, αστραπιαία δυνατότητα να ξεκουραστείς στο είναι σου, πριν ξαναμπείς στη μάχη.
Κάπως έτσι θα έπρεπε να είναι η φιλία.
Τα κορίτσια στο διπλανό καφέ μεταφέρουν τη γλύκα της συνάντησης. Είχαν καιρό να συναντηθούν και αυτό τις κάνει να τιτιβίζουν πιο έντονα, πιο απεγνωσμένα, με την τρυφερή μανία της επιστροφής στο οικείο. Φαίνονται δυνατές, τίποτα δεν τις απειλεί.
Κάπως έτσι αισθάνονται τη φιλία.
Χτυπάει το τηλέφωνο και από την άλλη γραμμή ακούω έναν φίλο από τα παλιά. Χαθήκαμε πολλά χρόνια. Στο άκουσμα της φωνής του με πλημμυρίζουν εικόνες από τότε που ήμασταν μικρά παιδιά. Ο καθένας διατηρεί τη δική του μνήμη, τις δικές του αναμνήσεις. Και οι δύο όμως έχουμε κρατήσει αυτή τη θαλπωρή που μοιραστήκαμε άδολα και αθώα, όταν γίναμε φίλοι ενστικτωδώς, χωρίς να ξέρουμε καν τι σημαίνει αυτό το πράγμα. Ο χρόνος και η απουσία δεν απειλούν αυτόν τον ψυχικό χώρο που κατακτήθηκε κάποτε και από τότε του ανήκει.
Κάπως έτσι αισθάνομαι τη φιλία.
Στο ερώτημα εάν έχεις φίλους όλοι θα σου απαντήσουν θετικά. Στενοχωριέμαι όμως όταν συνειδητοποιώ ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν φίλους. Αλλά όπως σε όλες τις σχέσεις, το βάθος και η ποιότητα δεν είναι αυτονόητα. Και όταν αναφέρομαι στη φιλία, δεν αναφέρομαι στις τυπικές, εργασιακές, καθημερινές, πρακτικής φύσης και χρησιμοθηρικές φιλίες. Δεν αναφέρομαι καν στις σύντομες χρονικά, παρ’ όλο που και αυτές εξυπηρετούν τον σκοπό τους.
Αναφέρομαι στη φιλία που για να την κατακτήσεις πρέπει από άτομο να έχεις γίνει υποκείμενο. Η φιλία είναι η μόνη σχέση που εμπεριέχει όλες τις άλλες ανθρώπινες σχέσεις. Ασχετα από το φύλο, ένας φίλος ή μια φίλη μπορούν να γίνουν τα πάντα: από μητέρα και πατέρας, συνοδοιπόρος, σύντροφος, μέχρι και συμπλήρωμα ή κληρονόμος. Η πρώτη επαφή με αυτή την πολύτιμη σχέση ξεκινά αναπτυξιακά στη λανθάνουσα περίοδο. Εκεί γύρω στα 6 με 12 έτη μαθαίνουμε για πρώτη φορά την οπτική της φιλίας με τα χαρακτηριστικά που μπορεί να πάρει και στην ενήλικη ζωή. Δεν είναι τυχαίο που σε εκείνη την περίοδο της ψυχοσεξουαλικής ανάπτυξης, απουσιάζει το ερωτικό ενδιαφέρον. Το σεξ ως έννοια και ως πρακτική θολώνει τον νου των ανθρώπων. Αλλοιώνει τις πραγματικές ανάγκες, μεγεθύνει άλλες, εντείνει τα συναισθήματα, γιγαντώνει την κτητικότητα, περιχαρακώνει τις δυνατότητες μιας σχέσης. Και κυρίως βάζει ημερομηνία λήξης στις αντοχές των ανθρώπων. Αυτό δεν σημαίνει ότι δύο άνθρωποι που ενώθηκαν λόγω της σεξουαλικής τους επιθυμίας ή του έρωτα δεν μπορούν να νιώσουν φιλία ο ένας για τον άλλο… αλλά κάτι πρέπει να καταλαγιάσει ή η ωριμότητα να είναι δυνατότερη του πάθους.
Από την άλλη, η αίσθηση της κατάκτησης μιας πραγματικής φιλίας μεταθέτει την ύπαρξη στην αιωνιότητα. Οι πραγματικοί φίλοι πονούν στον χαμό του φίλου, κλυδωνίζονται στην αποτυχία του, χαίρονται στη χαρά του. Ζουν παράλληλα, όχι εις βάρος. Καμιά φορά το βλέμμα του φίλου είναι πιο μεγαλόψυχο και από της μάνας μας. Για να γίνεις όμως φίλος πρέπει να εκτεθείς. Να αντέξεις να μοιραστείς αυτό το πολύτιμο που το κρατάς επτασφράγιστο. Να δώσεις τον χώρο που αναλογεί στη φιλία, τιμώντας τη με πράξεις, και όχι να την αντιμετωπίζεις σαν τον φτωχό συγγενή των σχέσεων. Στον φίλο αξίζει το υστέρημα του χρόνου και όχι το πλεόνασμα.
Πάντοτε διαφωνούσα όταν κάποιοι έλεγαν ότι πραγματικές φιλίες χτίζουν μόνον οι άνδρες. Η φιλία δεν έχει σχέση με τα φύλα. Η φιλία σχετίζεται με τον πολιτισμό μας. Και κυρίως εδραιώνεται ανάμεσα σε ανθρώπους που διατηρούν το παιδικό τους βλέμμα σε συνδυασμό με την ανάληψη της ευθύνης που αυτό απαιτείται από έναν ενήλικα.

 Της Μαριαλένας Σπυροπούλου


Πέμπτη 24 Απριλίου 2014

H ΑΛΙΚΗ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ...!

Ειναι φορές...
....είναι στιγμές ..που νιώθω οτι είμαι μια Αλικη στην χωρα των Θαυματων!
Ολοι μας είμαστε...θαρρω!
Απλα δεν το ξερουμε....Απλά..δεν το παραδεχομαστε!(ουτε σε μας..)
Την μια στιγμη να γινομαστε τοσοι δα...πινοντας το φιλτρο που σε μικραινει..και την αλλη να ψηλωνουμε..παιρνοντας μποι και αγγιζοντας τον ουρανο πινοντας το....μαγικο υγρο που σε κανει να πιανεις αστρα!
Αλικη....
Μεσα στην παράνοια ενος κοσμου τρελου....μεσα στην αληθεια που φτιαχνει ενα ψέμα....μεσα στα ψέματα που γραφει η Ιστορια και ο καθε παραμυθας...μια Αλικη!
Ενας λευκος λαγος με μαυρο καπελο ταχιδακτυλουργου στο κεφαλι του περναει μπρος μου...γελαει και με καλει για τσαι...
Ο Τρελο καπελας και εγω.....
Μαζι μου το περισσοτεροτερο.....που κρυβει ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ!
Ανακαλυψε την..Αλικη μεσα σου....
Μην την φοβηθεις.....
Ασε τους αλλους να σε δουν μικρο και αδυναμο για να γινεις ψηλος με την αγαπη!
Ασε τους αλλους να σε δουν πανυψηλο και δυνατο για...να μικρυνεις απο αγαπη!
Οχι να συρρικνωθείς για να χωρεσεις στα πρεπει τους,...μα να μικρυνεις αγαπη μου , για να ξαπλωσεις ομορφα διπλα στα θελω τους!
Ενα<< εγω>> που συναντα ενα<< εσυ>>.....
Και μετα γινονται μαζι ενα <<εμεις >> σε εναν κηπο με αφανερωτα θαυματα!
Λυπαμαι τα <<εγω >< που εγιναν μισα <<αλλου εγω>>....
Ολοκληροι και ατελείς...Τι ομορφο λαθος!
Μην εισαι ολιγαρκης ουτε λιγος...απλα στα λιγα να ανακαλυπτεις τα..περισσοτεροτερα της ζωης σου!
Ενα ζευγαρι ματια......ενα ζευγαρι χερια....ενα ζευγαρι ονειρα..ενα ζευγαρι σκιες που σμιγουν ερωτικα στην νυχτα....
Σκιες που αγαπιουνται.....
Οτι γεννα το φως στο σκοταδι....
Οτι ξυπνα το σκοταδι στο φως....
Μου πηρε μια ζωη για να καταλαβω οτι το περισσοτεροτερο στο δικο μου θαυμα ..Αλικη μου , ήταν τελικα οτι φοβομουν.....
Φοβουνται οι ανθρωποι παραμυθα μου να παραδεχτουν οτι.......η παραδοση ειναι νικη , οτι η στιγμη είναι χρονος αχρονος , οτι η καρδια χτυπα μονο σαν σταματησει , οτι η ομορφια γεννιεται μονο σαν η καρδια ζωγραφιστει αλυκη , οτι η ζωη και ο θανατος ζουν στον ερωτα , ζουν στο τωρα και στο χτες ...και πεθαινουν στην προσδοκια του αυριο!
Προσδόκιμο στον ερωτα....μη βιωσιμο..μη εφικτο!
Ενα παραμυθι..οχι παραμυθιασμα ο ερωτας!
Ενα ταξιδι στην χωρα των θαυματων....
Απολαυσε το ταξιδι.......
Γινε μεταναστης στον ερωτα..
Ελα στις σελιδες του βιβλιου μαζι μας!
Μικραινεις..μεγαλωνεις....
Τι φιλτρο θα πιεις αποψε το βραδυ?
Κοιτα.....καπου στα συννεφα ανοιξε αυλαια.....
Το συμπαν ...γελα..ξεκαρδιζεται.....και εμεις ....εμεις τρυπωσαμε στις σελιδες της ΑΛΙΚΗΣ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ......
Το περισσοτεροτερο στον κοσμο τουτο τον παραμυθενιο.....ΑΓΑΠΗ ΤΟ ΛΕΝΕ!
Και εζησαν αυτοι καλα....και καποιοι αλλοι..καλυτερα!Εμεις....εμεις ΖΟΥΜΕ ακομη!



Τρίτη 22 Απριλίου 2014

Έρωτας...!

Ολοι κανουν το ιδιο λαθος....
Χρονια...αιωνες..χιλιετίες...
Απο την αρχη του κοσμου μεχρι σημερα....αντρες και γυναικες..κατακτητες της κορυφης του....αλλου!
Πολεμιοι του ερωτα και του... εαυτου τους...
Αντρες...Γυναικες...σε μια προσπαθεια να ανεβουν στην πιο ψηλη κορυφογραμμη αυτου..που θελουν να κανουν δικο τους....χωρις να θελουν να καταλαβουν πως ..<<ο αλλος>>...<<δικος σου>> γινεται μοναχα αν το θελησει ο ιδιος....
Αν εσυ....τον κατακτησεις....αν εσυ βαλεις σημαιακι νικης πανω του...παραδομενος ειναι...κατακτημενη κορυφη....τροπαιο....λαφυρο!
Αν σου δοθει....αν σου χαρισει την πιο ψηλη του κορυφη....εκει που ζουν τα ονειρα του..αν σου ψιθυρισει μοναχος του <<ειμαι δικος σου>> αν τρυφερα
αγγιξεις τα χειλη σου στα δικα του και μεσα σε ενα φιλι του φυσηξεις λογια αληθειας..<<δικια σου ειμαι>> τοτε αυτο ειναι νικη!
Νικη για δυο!
Δεν ειναι αναβαση σε κορυφη <<εγω>> ο ερωτας , μα ..πτωση σε βυθο εαυτου...
Ελευθερια ειναι ο ερωτας και οχι υποταγη...
Δεν χωρα πουθενα...Δεν υποχωρει σε κανενα οριο γιατι δεν εχει ορια..Δεν συμβιβαζεται!!!
Ο ερωτας δεν ειναι πολεμος....Δεν ειναι μαχη με τα πρεπει...ειναι συνομιλια των ψυχων...ειναι χορος των κορμιων...ειναι μεθυσι του μυαλου και ζαλη της καρδιας!
Στον ερωτα φορας φτερα και οχι αλυσιδες !!!!
Στον ερωτα δεν εισαι ξυλο που καιγεται..μα σταχτη που αναμετρα ζωη πυρινη!
Σε αυτον τον κοσμο που σταση δεν κανει..μην σταματας να ονειρευεσαι!
Ονειρεψου την κορυφωση....μα οχι την κορυφη...
Πιστεψε στην παραδοση και οχι στην κατακτηση...
Γινε χαμενος για να βγεις νικητης...
Συντριψου για να ξαναγεννηθεις...
Δεν θελω να..πατησω καμια κορυφη σου μάτια μου!
Ακατακτητη να μεινει η..κορυφη σου..να εισαι εσυ....να ειμαι εγω....
Μαζι να φιλοξενουμε στις ανασες μας κορυφαιο δεος σαν ανακαλυπτουμε..σαν θυμομαστε ποιοι ειμαστε!
Ποιοι ειμασταν.....
Ποιοι θα..ειμαστε σε ενα αυριο που χτες θα γινει μονο αν δεν σε εχω πια διπλα μου!
Ναι!!!
Δεν θελω να<<ανεβω>>!
Να <<πεσω>> θελω....να παψω να φοβαμαι το υψος....
Κοιτα με....
Κοιτα με....Τοση δα...μικρη χαμενη απο ερωτα....Τοσο γεματη..τοσο χαρουμενη που εχασα.....
Ολοι κανουν το ιδιο λαθος....
Σε θελουν δικο τους...Δεν σε αφηνουν να...δοθεις....Σε αλωνουν!
Ολοι κανουν το ιδιο λαθος.....
Οχι εγω....
Εγω......δεν θελω να ανεβω στην κορφη σου....
Θελω να σε βλεπω εκει...ψηλά..και να πεφτω!!!



Δευτέρα 21 Απριλίου 2014

Θέλω να σου μιλήσω λίγο...!

Θέλω να σου μιλήσω λίγο ....
Ακουσε με...
Αναψε τσιγαρο ,βαλε ποτο και ακουσε με...
Θελω να σου πω πως βλεπω εγώ τον κόσμο αυτόν τον φλεγόμενο....
Οχι σαν βάτο των θαυματων...όχι σαν κορμί μάγισσας που αναθεματισαν στην πυρά την κόκκινη προκληση των μαλλιων της...
Οχι....οχι σαν φωτιά σε παραλία καλοκαιριού που καηκε στην ζέστα του Αιγαιου!
Οχι.....Ουτε ετσι....Σιγουρα ουτε σαν στεφανι Μαγιατικο που θρηνει μια ανοιξη στην αποσυνθεση των χρωματων!
Αυτός ο κόσμος καίγεται βάρβαρα....σαν βιβλίο που εκαψαν ναζί..σαν ιδεολογία που καηκε μαζί με σημαια..σαν ερωτας που έγινε στάχτη και τον βαλαμε σε τεφροδοχείο στο τζακι που θα καψουμε δάση...δενδρα με αρχικά ερωτευμενων!
Θέλω να σου μιλήσω λίγο αγνωστε φίλε ...εγώ η χάρτινη που με λέξεις βάζω φωτιά στην ψυχή μου!
Το χαρτί...έλκεται από την φωτιά....
Λαχταρά να γίνει τροφή της φλόγας..να πυρωσει ,να χαθεί.....έτσι οπως λαχταρούν γυναικες μεσα στους αιωνες να γινουν....η σταχτη...η αλυσίβα....το καρβουνο....για αντρες που τελικά νερο ηταν... και οχι ανακάλυψη πρωτοπλαστου από πετρα που εσμιξε με..πετρα..
Για σκεψου...ερωτα κανανε οι πετρες και γεννηθηκε η φωτιά!!!!
Αχ η φωτιά...η γνησια..η αληθινή..Η ΜΙΑ!
Καρβουνο να είμαι και όχι διαμάντι....
Δαχτυλίδι με πυρίτιδα να φορώ στο χέρι διπλα στην φεγγαροπετρα μου και όχι ζαφείρια!
Να είμαι το ξύλο και όχι το σπίρτο...
Να είμαι η φωτιά ναυαγού και όχι φωτιά σε τζακι νεοαστού , νεοπλουτου που κορδωνει το τιποτα του στα 600 και βαλε τετραγωνικά της βιλας του!!
Να είμαι ρεσώ κερί και όχι λαμπαδα σε Αγιο...που θελει καλά και σωνει ταμα για να ακουσει την προσευχή μου!!!
Να είμαι ο αναπτηρας που θα αναψει ελπιδα σε καντηλι και οχι φωτιά σε δασος να..κατοικησετε όσοι βιάζετε το αυριο των παιδιων μου!
Χαρτινη και φλόγινη να είμαι μαζί...
Τι κατάρα!
Τι ευλογία!
Τι..αμαρτωλό θαυμα.....
Υπαρχουν..αμαρτωλα θαυματα?
Υπαρχει λαθος στην αληθεια?...σου απαντω!
Υπαρχει ψέμα στην ομορφιά?
Υπαρχει αμφιβολια σαν σου μιλούν χερια αγαπημενα με χαδι?
Υπαρχει λογική σαν η σιωπη σου μου τραγουδα για εναν ΑπριλοΜαη?
Χαμογελας...
Σε βλεπω......
Και χαμογελω.....και εγω....
Και η βραδιά αποψε ειναι τοσο ησυχη..τοσο μεγαλη..τοσο γλυκια..τοσο μονη!
Η βραδια αποψε διαβαζει τον καφε τον Ελληνικο , πινει σουμα σε πλατανο διπλα και μυριζει γιασεμι....
Η βραδια αποψε ξενυχτα ενα τραγουδι....κι ενα φιλι!!!
Αγνωστε φίλε μου.....που σε ξερω τόσο καλά....
Αν με διαβαζεις σε ξερω...
Αν σε ξερω..με μαθαινω καλυτερα ..τα βράδια που όλα σταχτη γινονται και εγώ.....εγώ χαρτί!!!



Σταμάτημα των Σκέψεων...!

Οι σκέψεις σου δεν έχουν ρίζες, δεν έχουν σπίτι, περιπλανιώνται όπως ακριβώς τα σύννεφα.
Δεν χρειάζεται λοιπόν να πολεμάς μαζί τους, δεν χρειάζεται να είσαι εναντίον τους, δεν χρειάζεται καν να προσπαθήσεις να σταματήσεις τις σκέψεις.
Θα πρέπει να γίνει αυτό βαθιά κατανόηση μέσα σου, διότι, όποτε ένας άνθρωπος αρχίζει να ενδιαφέρεται για το διαλογισμό, αρχίζει να προσπαθεί να σταματήσει τις σκέψεις.
Κι αν προσπαθήσεις να σταματήσεις τις σκέψεις, δεν θα σταματήσουν ποτέ, γιατί η ίδια η προσπάθεια να τις σταματήσεις αποτελεί σκέψη, η ίδια η προσπάθεια να επιτύχεις τη βουδική φύση αποτελεί σκέψη.
Και πώς γίνεται να σταματήσεις μια σκέψη χρησιμοποιώντας μια άλλη σκέψη;
Πώς γίνεται να σταματήσεις το νου δημιουργώντας έναν άλλο νου;
Τότε θα προσκολληθείς στον άλλο.
Και αυτό θα συνεχίζεται, τότε δεν θα υπάρχει τέλος.
Μην πολεμάς –γιατί ποιος θα πολεμήσει;
Ποιος είσαι εσύ;
Μια σκέψη μόνον, μην κάνεις λοιπόν τον εαυτό σου πεδίο μάχης, όπου η μια σκέψη θα πολεμάει την άλλη.
Αντίθετα, γίνε παρατηρητής, παρατήρησε απλώς τις σκέψεις που επιπλέουν.
Σταματούν, αλλά δεν τις σταματάς εσύ.
Σταματούν, όταν εσύ αποκτάς περισσότερη επίγνωση, όχι όταν προσπαθείς να τις σταματήσεις ο ίδιος.
Osho


Τρίτη 8 Απριλίου 2014

Λίγες λέξεις με νόημα...!

"...O καθένας από εμάς είναι ένα έργο τέχνης...
Ποτέ δεν αγαπιέται από όλους, παρά μόνο από εκείνους που γνωρίζουν
ο,τι η αξία του είναι ανεκτίμητη...."


"...Οι άνθρωποι...δεν χρειάζονται πάντα συμβουλές... Μερικές φορές...το μόνο που χρειάζονται είναι... ένα χέρι για να κρατηθούν...ένα αυτί...να τους ακούσει... και μια καρδιά...που να μπορεί...να τους καταλάβει..."

"...Δεν με νοιάζει τι θα σκεφτούν οι άλλοι, αδιαφορώ...! Έτσι και αλλιώς ό,τι και αν κάνω, ό,τι και αν πω, πάλι αυτοί θα καταλήξουν στα δικά τους συμπεράσματα..."

"...Oι πιο σιωπηλοί άνθρωποι έχουν το πιο θορυβώδες μυαλό..."

"...Χωρίς μουσική η ζωή θα ήταν ένα λάθος..."

"...Ο άνθρωπος δεν έρχεται στο κόσμο για να περνά καλά, αλλά για να ζει με νόημα..."

"...Η πιο σκληρή μάχη που θα αναγκαστείς να δώσεις σ’ αυτή τη ζωή θα είναι εκείνη απέναντι στον ίδιο σου τον εαυτό. Και, πίστεψέ με, δεν μπορεί να βρεθεί χειρότερος αντίπαλος: Σε γνωρίζει απ’ έξω κι ανακατωτά, δεν πρόκειται ποτέ να τον αιφνιδιάσεις, είναι αδύνατο να τον ξεγελάσεις και πάντοτε θα βρίσκεται ένα βήμα μπροστά από σένα..."

''...Εγώ θα σου μιλώ με τα τραγούδια μου κι Εσύ με την σιωπή σου..."

"...Τελικά πάντα θα υπάρχουν τραγούδια που θα λένε όσα διστάζουμε να πούμε..."

"...Αγάπη είναι τελικά να αγαπά σε σένα ο άλλος, όσα εσύ δε μπόρεσες να αγαπήσεις ή να συγχωρήσεις στον εαυτό σου....
Αγάπη είναι όσα λες με σιωπές μέσα από μάτια που μιλούν την γλώσσα του βωβού κινηματογραφου...
Αγάπη....πόσο απλή είναι!
Αγάπη..πόσο πολύπλοκη την κάναμε!!!"


"...Τα πιο ωραία αισθήματα είναι αυτά που δεν βρίσκεις λέξεις για να τα περιγράψεις..."

"...Τελικά τις μεγαλύτερες αλήθειες τις γράψαμε σε μηνύματα που δεν στείλαμε ποτέ..."

"...Σου είπα ένα σωρό πράγματα αλλά εκείνο που ήθελα να πω και με έκανε να μουτζουρώσω τόσο χαρτί δεν το είπα...
Είναι σκληρή η Ζωή χωρίς Εσένα και άδικη..."


"...Η αγάπη ίσως και να είναι η μόνη πραγματική σοφία στη ζωή μας...!"

"...Το μυαλό και η καρδιά περπατούν σε δρόμους χωριστούς..."

"...Aν θέλεις να ξέρεις που βρίσκεται η καρδιά σου, κοίταξε που πηγαίνει το μυαλό όταν περιπλανιέται..."

"...Παρ' όλες τις αναζητήσεις, 
η ευτυχία βρίσκεται πάντοτε δίπλα μας
και ανάμεσα στα πράγματα που μας περιτριγυρίζουν..."


"...Η ζωή του κάθε ανθρώπου μοιάζει με πινάκα ζωγραφικής... Άλλοι πινάκες είναι ζωγραφισμενοι με όμορφα και λαμπερά χρώματα και άλλοι με μουντά και θλιβερά..."

"...Οι καταστάσεις που ζεις σε ωριμάζουν... όχι η ηλικία..."

"...Κάνε τη ζωή σου ένα όνειρο και το όνειρό σου πραγματικότητα..."

"...Κοιτά με στα μάτια και η ψυχή μου θα σου μιλήσει..."

"...Η αγάπη απονέμεται πάντα, σαν δώρο. Ελεύθερα, πρόθυμα, απροσδόκητα, ακόμα κι όταν οι άλλοι, δεν την αναγνωρίζουν και δεν την εκτιμούν. Δεν αγαπάμε, για να μας αγαπήσουν, αγαπάμε γιατί έτσι νοιώθουμε...!"

"...Τα ωραιότερα λόγια μιας αγάπης κρύβονται πίσω από την σιωπή ενός βλέμματος...Ότι δεν ακούγετε, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει...!"

"...Η σκέψη πάντα θα μας πηγαίνει εκεί που δεν τολμούν να μας πάνε τα βήματά μας..."

"...Kακά τα ψέματα η μουσική είναι πάντα δίπλα μας όταν κανένας άλλος δεν είναι..!"

"...Στη ζωή μας όλοι έχουμε:
ένα κρυμμένο μυστικό,
μια μη αναστρέψιμη λύπη,
ένα άπιαστο όνειρο και μια αξέχαστη αγάπη...!"


"...Μια σχέση..
κερδίζεται ΠΡΟΣΠΑΘΩΝΤΑΣ κάθε μέρα γι'αυτήν...
Γιατί απλά... 
κάποιοι άνθρωποι...
είναι τόσο πολύ ξεχωριστοί...
που αξίζει να ζεις μόνο και μόνο...
για να τους συναντήσεις κάποτε!!!"


"...Υπάρχουν μερικά αισθήματα που είναι αδύνατον να κρυφτούν..."

"...Ό,τι αισθάνεσαι να το λες γιατί περνάνε οι στιγμές..."

"...Τους πιο φωτεινούς ανθρώπους θα τους βρεις να σε περιμένουν στα σκοτάδια σου..."


Σάββατο 5 Απριλίου 2014

Ζήσε το σήμερα...!

<<Δεν το ξέρω το αύριο....Δεν με αφορά αν θες να σου πω την γνώμη μου γιατί ....αύριο μπορεί να μην υπάρχω εγώ,μπορεί να μην υπάρχεις εσύ,μπορεί να μην υπάρχει καν ο κόσμος τούτος....
Συγγνώμη....μα δεν θέλω να περιμένω το αύριο το πολυδιαφημισμενο και υπερεκτιμημενο για να σου πω ,για να μου πω , για να κάνω πράξεις όλα τα λογία τούτα...ειπωμένα ή ανείπωτα!!!
Δεν το ξέρω το αύριο.....δεν το έχω δει και δεν με ξέρει και εκείνο....
Το...χτες!
Αυτό μετρά!
Αυτό αναμετρά αλήθειες!!!
Το χτες..γιατί και το σήμερα χτες θα είναι .....στο αύριο!!!!
Για αυτό σου λέω...πες σήμερα ότι χρωστάς στον εαυτό σου ή στους άλλους και έτσι.....μόνο έτσι θα είσαι σίγουρος ότι το αύριο σαν γίνει σήμερα και αιτώ με την σειρά του...θα είναι υπέροχο!!!!
Χάρη σε ένα τόσο δα .....χτες.....που ήταν σήμερα!!!!!!
Μην το προσπεράσεις....μην το θεωρήσεις δεδομένο......μην το βάλεις στην άκρη για κάτι άλλο.....
Γιατί......τώρα υπάρχουμε!
Τώρα ζούμε......
Στο χτες.........
Το τώρα..ήταν και θα είναι πάντα...χτες!!!!!!!>>



Τετάρτη 2 Απριλίου 2014

Με απλά λόγια...!

Από τη μέρα που ‘φυγες έχασα ότι είχα…
νιώθω πηγή χωρίς νερό
Χίος χωρίς μαστίχα
Τήνος χωρίς την Παναγιά
Σύρος χωρίς λουκούμι
Κρήτη χωρίς την τσικουδιά
Κύπρος χωρίς χαλούμι..
Δίας χωρίς τον κεραυνό και θύμα του Προκρούστη
Κνωσός χωρίς Μινώταυρο…
Μύκονος δίχως πούστη!!!