Η λίστα ιστολογίων μου

Παρασκευή 20 Απριλίου 2012

ΑΠΟ ΠΟΥ ΠΗΡΑΝ ΤΟ ΌΝΟΜΆ ΤΟΥΣ ΟΙ 12 ΜΗΝΕΣ...!


IΑΝΟΥΑΡΙΟΣ: Ο πρώτος μήνας του χρόνου πήρε το όνομά του από τον… θεό των Ρωμαίων τον Ιανό (Janus). Ο Ιανός ήταν θεός με δύο πρόσωπα, τα οποία κοίταζαν σε αντίθετες κατευθύνσεις, γι αυτό τον αποκαλούσαν και Janus bifrons δηλαδή διπρόσωπο Ιανό. Τα δυο του πρόσωπα συμβόλιζαν την αρχή και το τέλος, τη νιότη και το γήρας, την είσοδο και την έξοδο. Γι αυτό και του αφιέρωσαν τον Ιανουάριο που σαν πρώτος μήνας του χρόνου, κοίταζε προς τον προηγούμενο χρόνο και προς τον επόμενο. 




ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ : Το όνομά του προέρχεται από το λατινικό ρήμα februare που σημαίνει καθαρίζω, εξαγνίζω. Ήταν αφιερωμένος στο θεό του Άδη Φέβρουο και στους νεκρούς γι αυτό και στη διάρκεια του οι Ρωμαίοι διοργάνωναν τελετές καθαρμών και εξαγνισμών. Με το παλαιότερο ρωμαϊκό ημερολόγιο ήταν ο τελευταίος μήνας του χρόνου και οι άνθρωποι έπρεπε να μπουν στον καινούργιο χρόνο καθαροί και αμόλυντοι. Με την καθιέρωση του Ιουλιανού ημερολογίου το 46 π.Χ. περιορίστηκαν οι ημέρες του από 30 σε 29 και την εποχή του αυτοκράτορα Αύγουστου του αφαιρέθηκε άλλη μια μέρα η οποία προστέθηκε στον Αύγουστο και έτσι έχει 28 ημέρες, και 29 κάθε τέσσερα χρόνια, οπότε το έτος αντί 365 ημέρες έχει 366 και ονομάζεται δίσεκτο από το bis sextus (δις έκτη) δηλαδή δύο φορές η 24η του μήνα που ήταν η έκτη μέρα πριν από τις Καλένδες του Μαρτίου. Εμείς, τον λέμε Φλεβάρη επειδή τότε ανοίγουν οι φλέβες της γης, δηλαδή αναβρύουν πολλά νερά, τον λέμε και Κουτσοφλέβαρο, επειδή έχει λιγότερες μέρες.





ΜΑΡΤΙΟΣ : Κατά το αρχαίο ρωμαϊκό ημερολόγιο ήταν ο πρώτος μήνας του χρόνου και ονομαζόταν Primus. Μετά το 46 π.Χ. ονομάστηκε Μάρτιος, έγινε ο τρίτος μήνας του χρόνου, αφιερωμένος στον θεό Μαρς που αρχικά ήταν ο θεός της γονιμότητας και των αγρών αλλά αργότερα ταυτίστηκε με τον Άρη θεό του πολέμου. Ήταν πατέρας του Ρέμου και του Ρωμύλου και γενάρχης των Ρωμαίων. Είναι ο πρώτος μήνας της Άνοιξης και στις 21 Μαρτίου είναι η εαρινή ισημερία. Οι Έλληνες του έχουν δώσει πολλά ονόματα, όπως “ανοιξιάτης” επειδή φέρνει την άνοιξη, “γδάρτης”, “παλουκοκαύτης” και “πεντάγνωμος” επειδή ο καιρός είναι άστατος, “βαγγελιώτης” από τη γιορτή του Ευαγγελισμού, “πενταγιόματο” (δηλ. πέντε γεύματα) στην ορεινή Πελοπόννησο. Την 1η του Μάρτη, τα παιδιά δένουν στο χέρι τους το “μάρτη” ή “μαρτιά” ένα κορδόνι από κόκκινη και άσπρη κλωστή, για να μη τα κάψει ο μαρτιάτικος ήλιος.





ΑΠΡΙΛΙΟΣ : Είναι ο τέταρτος μήνας του χρόνου. Το όνομά του προέρχεται από το λατινικό ρήμα aperio που σημαίνει “ανοίγω” γιατί τότε ανοίγει ο καιρός και ανθίζουν τα λουλούδια. Ήταν αφιερωμένος στην θεά Αφροδίτη. Τον λέμε Ανοιξιάτη, Λαμπριάτη από τη μεγάλη γιορτή του Πάσχα και Αϊγιωργίτη από την γιορτή του Αγίου Γεωργίου. Την Πρωταπριλιά συνηθίζουμε να λέμε αθώα ψέματα και να κάνουμε ανώδυνες φάρσες, ένα έθιμο που μας έχει έρθει από τη δυτική Ευρώπη και που έγινε περισσότερο γνωστό περί το 1880 μέσω της “Εφημερίδας” του Κορομηλά.





ΜΑΪΟΣ : Ο πέμπτος μήνας του χρόνου πήρε το όνομά του από την ρωμαϊκή θεότητα Maja (Μάγια). Το όνομα Maja προήλθε από τη λέξη Μαία (τροφός) τη μητέρα του θεού Ερμή στον οποίο ήταν αφιερωμένος. Είναι ο μήνας των λουλουδιών και την 1η Μαΐου πλέκουμε στεφάνια με λουλούδια και τα κρεμάμε στις εξώπορτες μέχρι τις 24 Ιουνίου που τα καίμε στις φωτιές του Άι- Γιάννη. Η Πρωτομαγιά έχει χαρακτηριστεί ως παγκόσμια ημέρα αργίας και διεκδικήσεων των εργατών γι αυτό την ονομάζουμε και “Εργατική Πρωτομαγιά”. Τη 2η Κυριακή του Μαΐου είναι η “Γιορτή της Μητέρας”. Κατά το τριήμερο 21-23 γίνονται “Τα Αναστενάρια” προς τιμή των Αγίων Κωνασταντίνου και Ελένης. Στο τελετουργικό τους περιλαμβάνουν εκστατικούς χορούς, πομπικές περιφορές εικονισμάτων αλλά κυρίως πυροβασία δηλαδή περπάτημα πάνω σε αναμμένα κάρβουνα. Τον λένε και Κερασάρη γιατί τότε βγαίνουν τα κεράσια.





ΙΟΥΝΙΟΣ : Ο έκτος μήνας του έτους, ήταν αφιερωμένος από τους Ρωμαίους στη θεά Juno (Ήρα), σύζυγο του Jupiter (Δίας), προστάτιδα του οίκου και του γάμου. Κατά μία άλλη εκδοχή, πήρε το όνομά του από τον Λεύκιο Ιούνιο Βρούτο. Αυτός ανέτρεψε τον βασιλιά Ταρκύνιο τον Υπερήφανο το 510 π.Χ., εγκαθίδρυσε τον θεσμό της Υπατείας, θεμελίωσε τη Δημοκρατία και έγινε ο πρώτος Ύπατος της Ρώμης. Στις 21 Ιουνίου είναι το θερινό ηλιοστάσιο, οπότε ξεκινά επίσημα το καλοκαίρι, ενώ έχουμε τη μεγαλύτερη σε διάρκεια ημέρα στο βόρειο ημισφαίριο και την μικρότερη στο νότιο. Λέγεται θεριστής γιατί κατά τη διάρκεια του γίνεται ο θερισμός του σταριού, ορνιαστής ή ρινιαστής γιατί γίνεται τεχνητή γονιμοποίηση των ήμερων συκιών με ορνιούς δηλαδή καρπούς άγριας συκιάς. 





ΙΟΥΛΙΟΣ : Ο έβδομος μήνας του έτους έχει 31 ημέρες και είναι αφιερωμένος στον Ιούλιο Καίσαρα ο οποίος θεωρείται ένας από τους τρεις μεγάλους στρατηλάτες του αρχαίου κόσμου.Ήταν εξαιρετικά ευφυής πολιτικός, στρατιωτικός, νομοθέτης, ρήτορας, ιστορικός, ανέβηκε σε όλα τα αξιώματα και άφησε σημαντικό έργο. Τον Ιούλιο, οι Ρωμαίοι τον έλεγαν Quintilis επειδή κατά το ημερολόγιο του Νουμά Πομπιλίου ήταν ο πέμπτος μήνας του έτους με πρώτο το Μάρτιο. Το 153 π.Χ. ως πρώτη ημέρα του έτους ορίστηκε η 1η Ιανουαρίου. Το 46π.Χ., ο Ιούλιος Καίσαρας ανέθεσε στον Σωσιγένη να αναμορφώσει το ρωμαϊκό ημερολόγιο το οποίο βασιζόταν στις φάσεις της σελήνης αλλά οι ατέλειες που είχε, είχαν σαν αποτέλεσμα να δημιουργηθούν μεγάλες αποκλίσεις στην εαρινή ισημερία. Στο νέο ημερολόγιο, που ονομάστηκε Ιουλιανό, προστέθηκαν 80 ημέρες που δεν είχαν καταμετρηθεί και το έτος 46 ονομάστηκε “έτος σύγχυσης” διότι είχε 445 ημέρες. Ο Ιούλιος είναι ένας μήνας με πολλές γιορτές και πανηγύρια, όπως της Αγίας Κυριακής στις 7, της Αγίας Μαρίνας στις 17 που είναι προστάτιδα των παιδιών, του Προφήτη Ηλία στις 20, της Αγίας Παρασκευής στις 26 που προστατεύει τα μάτια, του Αγίου Παντελεήμονα στις 27. Τον λέμε και Αλωνάρη επειδή κατά τη διάρκειά του γίνεται το αλώνισμα του σταριού.





ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ : Ο Αύγουστος οφείλει το όνομά του στον αυτοκράτορα Οκταβιανό ο οποίος τιμήθηκε από την Σύγκλητο με το προσωνύμιο Αύγουστος που σημαίνει σεβαστός. Η ηγεμονία του ήταν η αφετηρία μιας σχετικά ειρηνικής περιόδου για την αυτοκρατορία που έγινε γνωστή ως Pax Romana. Δημιούργησε μεγάλο έργο, όπως κατασκευή οδικού δικτύου, μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος, ώθηση στα γράμματα και τις τέχνες,συγκρότηση μόνιμου στρατού κ.λπ. Ο Οκταβιανός ήταν ανηψιός του Ιούλιου Καίσαρα και εξίσου σημαντική προσωπικότητα με εκείνον. Του αφιέρωσαν τον μήνα Sextilis (έκτος) των Ρωμαίων στον οποίο έδωσαν 31 ημέρες (γιατί θεωρούσαν ότι ήταν υποτιμητικό να έχει λιγότερες ημέρες από τον Ιούλιο), παίρνοντας μία ημέρα από τον Φεβρουάριο ο οποίος έτσι έμεινε με 28 ημέρες. Τον Αύγουστο γίνονταν παλαιότερα προγνώσεις του καιρού με τα “μερομήνια”, δηλαδή το πρώτο δωδεκαήμερο του Αυγούστου χρησίμευε για να προβλέψουν τον καιρό όλης της χρονιάς. Έτσι τα καιρικά φαινόμενα της 1ης Αυγούστου θα ήταν ο καιρός που θα επικρατούσε το Σεπτέμβρη, της 2ης Αυγούστου του Οκτώβρη κ.λπ. Τον Αύγουστο τον λέμε και Συκολόγο γιατί τότε ωριμάζουν τα σύκα αλλά και Δριμάρη από τις δρίμες (ξωτικά) που τις 6 πρώτες μέρες του Αυγούστου επηρεάζουν τα νεράκαι τότε δεν πρέπει να κολυμπάς ή να πλένεις ρούχα. Ο Αύγουστος είναι ο μήνας της Παναγίας με τη μεγάλη γιορτή του Δεκαπενταύγουστου. 





ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ : Ο Σεπτέμβριος κατείχε την έβδομη θέση στη σειρά των μηνών, όπως δείχνει και το όνομά του καθώς septem στα λατινικά σημαίνει επτά. Όταν όμως καθιερώθηκε το ιουλιανό ημερολόγιο με πρώτο μήνα του έτους τον Ιανουάριο ο Σεπτέμβριος έγινε ένατος. Η 1η του Σεπτέμβρη θεωρείται η αρχή του εκκλησιάστικού έτους, αποτελεί την Αρχή της Ινδίκτου, από την λατινική λέξη indictio (επιβολή φόρου), την οποία εισήγαγε ο Καίσαρας Αύγουστος όταν διέταξε να γίνει γενική απογραφή των κατοίκων του Ρωμαϊκού κράτους και να εισπραχθούν φόροι την 1η του Σεπτέμβρη. Η Ινδικτιώνα είναι τρόπος μέτρησης του χρόνου ανά 15ετίες με αφετηρία την γέννηση του Χριστού ή από το 3 π.Χ. Η 23η του Σεπτέμβρη, γενέθλια ημέρα του αυτοκράτορα της Ρώμης Οκταβιανού, καθορίστηκε ως Πρωτοχρονιά και ως Αρχή της Ινδίκτου. Η Εκκλησία σ’ αυτή την Πρωτοχρονιά τοποθέτησε τη γιορτή της σύλληψης του Προδρόμου, που αποτελεί το πρώτο γεγονός της ευαγγελικής ιστορίας, ενώ το 462 μ.Χ. η εκκλησιαστική Πρωτοχρονιά μετατέθηκε την 1η Σεπτεμβρίου για πρακτικούς λόγους. Τον Σεπτέμβριο αρχίζει και το γεωργικό έτος καθώς τότε ξεκινούν όλες οι αγροτικές εργασίες. Λέγεται και Τρυγητής γιατί τότε γίνεται ο τρύγος των αμπελιών ενώ αρχίζει η σπορά και το όργωμα. Στις 2 του Σεπτέμβρη είναι η γιορτή του Αγίου Μάμα που θεωρείται προστάτης των βοσκών. Στις 14 του Σεπτέμβρη είναι η μεγάλη γιορτή της Ύψωσης του Τιμίου Σταυρού. Στις 23 του μήνα είναι η φθινοπωρινή ισημερία και η νύχτα θα έχει μεγαλύτερη διάρκεια από την ημέρα έως την εαρινή ισημερία.







ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ : Από την λέξη octo που σημαίνει οκτώ πήρα ο Οκτώβριος το όνομά του μια και στο παλαιό ρωμαϊκό ημερολόγιο ήταν ο όγδοος μήνας. Το 46 π.Χ. με την αλλαγή του ημερολογίου έγινε ο δέκατος μήνας αλλά κράτησε το όνομά του. Το Ιουλιανό ημερολόγιο είχε απόκλιση μίας ημέρας κάθε 128 χρόνια από το πραγματικό τροπικό έτος και έτσι το 1582 καταμετρήθηκαν 10 ημέρες απόκλισης, οπότε ο Πάπας Γρηγόριος ο 13ος θέσπισε το Γρηγοριανό ημερολόγιο τον Οκτώβριο του 1582 και την 4η Οκτωβρίου αυτού του έτους την διαδέχτηκε η 15η Οκτωβρίου αντί της 5ης για να αφαιρεθούν οι 10 ημέρες οι οποίες είχαν καταμετρηθεί χωρίς ωστόσο να έχουν διανυθεί και να επανέλθει η εαρινή ισημερία στην 21η Μαρτίου. Τον Οκτώβριο τον λέμε και Βροχάρη για τις ευεργετικές για τους γεωργούς βροχές του. Ακόμα τον ονομάζουμε Σποριά ή Σπαρτό γιατί αρχίζει η σπορά στους αγρούς, αλλά και Άι-Δημητριάτη για τη μεγάλη γιορτή του Αγίου Δημητρίου. Ο Οκτώβριος είναι ο μήνας των χρυσανθέμων.





ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ : Είναι ο ενδέκατος μήνας του έτους σύμφωνα με το τωρινό ημερολόγιο, αλλά κατά το παλαιό ρωμαϊκό ημερολόγιο ήταν ο ένατος μήνας γι αυτό και το όνομά του προέρχεται από τον αριθμό εννέα που στα λατινικά είναι novem. Είναι ο τελευταίος μήνας του φθινοπώρου και ο μήνας που αρχίζει η συγκομιδή της ελιάς ενώ τελειώνει η σπορά και τα κοπάδια κατεβαίνουν στα χειμαδιά τους να ξεχειμωνιάσουν. Το πρώτο δεκαπενθήμερο του Νοέμβρη βασιλεύει η Πούλια (πλειάδες) γεγονός που σηματοδοτεί τον ερχομό του χειμώνα. Τον λέμε Κρασομηνά γιατί ανοίγονται τα καινούργια κρασιά, Ανακατωμένο γιά τον άστατο καιρό του, Χαμένο γιατί είναι μεγάλες οι νύχτες του και οι μικρότερες στη διάρκεια του έτους οι μέρες του, αλλά και Αρχαγγελίτη από τη μεγάλη γιορτή των Αρχαγγέλων Γαβριήλ και Μιχαήλ στις 8 Νοεμβρίου. Έχει πάρα πολλές θρησκευτικές γιορτές όπως του Αγίου Μηνά, των Αγίων Αναργύρων, των Αγίων Ακινδύνων, του Αγίου Φιλίππου, του Αγίου Ανδρέα, τα Εισόδια της Θεοτόκου, της Αγίας Αικατερίνης κ.λπ.





ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ : Ο τελευταίος μήνας του έτους, ο πρώτος του χειμώνα, ο δέκατος του παλιού ρωμαϊκού ημερολογίου από όπου πήρε και το όνομά του. Decem στα λατινικά είναι το δέκα. Είναι ένας μήνας γεμάτος από γιορτές, του Αγίου Νικολάου, του Αγίου Σάββα, της Αγίας Βαρβάρας, του Αγίου Σπυρίδωνα, του Αγίου Ελευθερίου και άλλες με μεγαλύτερη την γιορτή της γέννησης του Χριστού, τα Χριστούγεννα στις 25 του μήνα. Τον λένε και Χιονιά, Ασπρομηνά, Χριστουγεννιάτη, Χριστιανάρη, Δεκέμπρη, Άι-Νικολιάτη. Είναι ο μήνας με τις λιγότερες ώρες φωτός στο βόρειο ημισφαίριο και τις περισσότερες ώρες φωτός στο νότιο ημισφαίριο μια και ο ήλιος έχει τώρα τη μεγαλύτερη απόκλιση νότια του Ισημερινού. Στις 22 του μηνός είναι το χειμερινό ηλιοστάσιο οπότε η απόκλιση του ήλιου νότια του Ισημερινού αρχίζει να λιγοστεύει και έτσι αρχίζει να μεγαλώνει η ημέρα και να μικραίνει η νύχτα. Κατά την παράδοση στις 25 του μήνα ξεχύνονται οι καλλικάντζαροι στον επάνω κόσμο και παραμένουν μέχρι τα Φώτα οπότε εξαφανίζονται με τον αγιασμό των υδάτων. Είναι δαιμόνια τα οποία βγαίνουν από τη γη αυτό το δωδεκαήμερο που τα νερά είναι αβάπτιστα για να πειράξουν τους ανθρώπους. Φοβούνται τις φωτιές και τα κουδούνια, γι αυτό σε πολλές περιοχές της Ελλάδας ανάβουν φωτιές και τραγουδάνε χτυπώντας κουδούνια.



Τρίτη 17 Απριλίου 2012

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΗΤΡΟΠΑΝΟ...!

Σήμερα 17/4/2012 η Ελληνική μουσική σκηνή, όλοι οι Έλληνες που κατοικούν στην Ελλάδα και οι Έλληνες του εξωτερικού πενθούν γιατί το ξημέρωμα έφυγε από την ζωή ένας καλλιτέχνης με ήθος και αρχές... Δεν πρέπει να υπάρχει άνθρωπος σε αυτή την χώρα που να μην έχει ακούσει έστω ένα τραγούδι του και να μην τον έχουν αγγίξει η στίχοι και η ξεχωριστή φωνή του...


Κάποια από την δισκογραφία που άφησε πίσω του:



  • 1970 Λαϊκή παρέλαση
  • 1971 Δημήτρης Μητροπάνος Νο1
  • 1972 Άγιος Φεβρουάριος
  • 1973 Ο δρόμος για τα Κύθηρα
  • 1974 Νεκρικοί Διάλογοι, Κυρά ζωή
  • 1975 Σκόρπια φύλλα, Τσιμεντένια πρόσωπα
  • 1976 Λαϊκά '76
  • 1977 Τα παιδιά της πιάτσας, Ερωτικά λαϊκά
  • 1978 Παράπονο
  • 1979 14 Ζεϊμπέκικα
  • 1980 Πορτραίτο, Λαϊκά του σήμερα
  • 1981 Τα συναξάρια
  • 1982 Τα λαϊκά της νύχτας
  • 1982 Τα 14 χασάπικα
  • 1983 Λαϊκές στιγμές
  • 1984 Τα πικροσάββατα, Τα λαϊκά της νύχτας Νο 2, Όταν μιλούν τα τέλια, Ακόμα μια μέρα
  • 1985 Τα νυχτέρια μας, Για τα παιδιά, 15 χρόνια Δημήτρης Μητροπάνος
  • 1986 Τα ζημιάρικα, Αγάπη μου αγέννητη, Τ' ανάρπαχτα
  • 1987 Ένας καινούριος άνθρωπος, 16 από τα ωραιότερα τραγούδια μου, Το δικό μας τραγούδι
  • 1988 Καινούρια χρώματα
  • 1989 Μια νύχτα στον παράδεισο, Εμείς οι δυο, Οι μεγαλύτερες επιτυχίες του, Πριν τελειώσει η νύχτα
  • 1990 20 μεγάλες επιτυχίες, Εσύ λέγε με έρωτα
  • 1991 Στα ξενυχτάδικα της αγκαλιάς σου, Μια νύχτα στο Λυκαβηττό, Πάρε αποφάσεις
  • 1992 Οι μεγάλες επιτυχίες
  • 1993 Ο Μητροπάνος τραγουδάει Σπανό
  • 1994 Η εθνική μας μοναξιά, 24 Ζεϊμπέκικα, Παρέα μ' έναν ήλιο
  • 1995 Τα 45άρια του Δημήτρη Μητροπάνου
  • 1996 30 χρόνια Δ. Μητροπάνος, τα λαϊκά μιας ζωής, ΖΟΟΜ '96, 16 χασάπικα, Τα ερωτικά, Τα πρώτα μου τραγούδια/1967-1975, Στου αιώνα την παράγκα
  • 1997 Ψάξε στ' όνειρό μας
  • 1998 Τα μεγάλα λαϊκά, Του έρωτα & της φυγής
  • 1999 Εντελβάις
  • 2001 Στης ψυχής το παρακάτω
  • 2003 Θα είμαι εδώ
  • 2004 Υπάρχει και το ζεϊμπέκικο
  • 2005 Πες μου τ' αληθινά σου
  • 2007 Για την καρδιά ενός αγγέλου
  • 2008 Στη Διαπασών
  • 2009 Τα τραγούδια της ζωής μου
  • 2011 Εδώ Είμαστε

ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΗΤΡΟΠΑΝΟ...εσύ μας αναζητούσες στην Σαλλονίκη ξημερώματα...εμείς σε καμαρώναμε όταν έκανες μια σταση εδώ να βγεις στο δρόμο να χορέψεις ένα ζειμπέκικο, όλοι μας αναρωτηθήκαμε πως η ανάγκη γίνεται ιστορία και ανατριχιάζαμε με τα λαδάδικα...εσένα όμως και ο θάνατος σου φαίνεται γιορτή....και φυσικά γιορτάζεις μόνο όταν πονάς...μια εκδρομή είναι η ζωή ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΗΤΡΟΠΑΝΟ....καλό ταξίδι σε έναν τεράστιο καλλιτέχνη ,σε μια απίστευτη φωνή που τα τραγούδια του θα μεγαλώσουν και τις επόμενες γενιές...!


Δευτέρα 16 Απριλίου 2012

ΠΕΡΙ ΦΙΛΙΑΣ…!



  1. Υπάρχει ένα στοιχείο που αξίζει το βάρος του σε χρυσάφι, κι αυτό είναι η πίστη. Καλύπτει ένα σωρό αδυναμίες…

  1. Ένας αρκετά καλό φίλος θα σου πει να μην ανησυχείς κι ότι θα πάνε καλά. Ένας τέλειος φίλος θα σε βοηθάει να αντιμετωπίσεις  την αλήθεια και μένει δίπλα σου ότι και αν συμβεί…

  1. Δεν υπάρχει τίποτα οριστικό μεταξύ φίλων…

  1. Πώς η ζωή μας προλαμβάνει και μας διδάσκει να αγαπάμε και να συγχωρούμε ο ένας τον άλλο;

  1. Η ευτυχία μοιάζει να είναι φτιαγμένη για να μοιράζεται…

6.   Γιατί δεν υπάρχουν πια παρέες Γιατί έχουμε γίνει πιο εγωιστές. Γιατί δίνουμε μεγαλύτερη σημασία στο τι θέλουμε να κάνουμε παρά στο με ποιους. Γιατί όλοι μας έχουμε πληγωθεί από φιλίες, και δυσκολευόμαστε να επενδύσουμε ξανά σε καινούριους ανθρώπους. Έτσι, γλιτώνουμε μεγάλα κομμάτια απογοήτευσης, αλλά χάνουμε και μεγάλα κομμάτια συντροφικότητας.

7.   Η φιλία είναι φτιαγμένη απ'το ίδιο υλικό που είναι κι ο έρωτας...
Δε χρειάζεται πολύς χρόνος για να γίνεις φίλος με κάποιον. Εξαρτάται πόσο καιρό θα χρειαστείς μέχρι να εγκαταλείψεις την επιφυλακτικότητα σου απέναντι στον άλλον και να του ανοίξεις την ψυχή σου για να πατήσει μέσα...

  1. Οι φίλοι έχουν την παράξενη ικανότητα αναγνωρίζουν την ύπαρξη του ίδιου, καλού, φυσιολογικού εαυτού σου όταν ο υπόλοιπος κόσμος είναι κατάπληκτος από την παράξενη συμπεριφορά σου…

  1. Χωρίς εσένα και πάλι θα υπήρχα , και πάλι θα έκανα πράγματα, θα σκεφτόμουν, θα έβλεπα, θα άκουγα… αλλά χωρίς την χαρά του να μοιράζομαι… Θα ένιωθα λιγότερη κι ο κόσμος θα ήταν λιγότερο φωτεινός, λιγότερο ζωντανός, λιγότερο γεμάτος δυνατότητες…

  1. Η λύπη μπορεί να φροντίσει μόνη της τον εαυτό της, αλλά για να γευτείς την χαρά σε όλο της το μεγαλείο πρέπει να έχεις κάποιον να την μοιραστείς…

  1. Ο καθένας έχει το δικό του ρυθμό στη ζωή του. Μην επιζητάς να πηγαίνεις με το ρυθμό τον άλλων, αλλά ούτε και να πηγαίνουν οι υπόλοιποι με το δικό σου ρυθμό.

  1. Ο καλύτερός μου φίλος είναι εκείνος που βγάζει τον καλύτερό μου εαυτό…

  1. Σε αγαπώ όχι μόνο για αυτό που είσαι εσύ, αλλά και για αυτό που είμαι εγώ όταν είμαι μαζί σου…

  1. Οι φίλοι έχουν κάτι που σου λείπει, όπως η αισιοδοξία. Σε κάνουν να πιστέψεις ότι όλα θα πάνε καλά με τον κόσμο εφόσον βρίσκονται κοντά σου…

  1. Οι φίλοι κάνουν την ζωή υποφερτή σε έναν σκληρό κόσμο…

  1. Οι φίλοι είναι εκεί, στην άλλη άκρη του τηλεφώνου. Όταν οι ελπίδες σου έχουν εξανεμιστεί και τα νεύρα σου έχουν γίνει κουβάρι. Χωρίς να μιλάτε για τίποτα ιδιαίτερο η ελπίδα γεννιέται ξανά…

  1. Η φιλία είναι αγάπη μαζί με κατανόηση…

  1. Οι φίλοι βλέπουν με τρυφερότητα ο ένας τις ελπίδες του άλλου. Είναι ευγενικοί ο ένας με τα όνειρα του άλλου…

  1. Ένα από τα ωραιότερα χαρακτηριστικά της αληθινής φιλίας είναι το να καταλαβαίνεις και να σε καταλαβαίνουν…

  1. Το μεγάλο προνόμιο, η ανακούφιση και η παρηγοριά της φιλίας ήταν ότι δεν χρειάζονται εξηγήσεις για τίποτα…

  1. Θέλω κάποιον που να γελάμε μαζί, κάποιον που να είναι αυστηρός μαζί μου, κάποιον που να με ευχαριστεί και να διευκολύνει την κρίση μου με το σχόλιό του και κάποιες φορές, χωρίς αμφιβολία να θαυμάζει την οξυδέρκεια και τη διορατικότητά μου…

  1. Είμαι σαν κάποιον που βγήκε να ψάξει για φιλία και ανακάλυψε ένα βασίλειο…

Δευτέρα 9 Απριλίου 2012

ΛΟΓΙΑ ΒΓΑΛΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΨΥΧΗ...!


  • Δεν είσαι δίπλα μου κι όμως, υπάρχεις μέσα μου, τριγυρνάς, στο μυαλό μου. Σαν όνειρο, μοιάζεις μακρινό και άπιαστο. Εμφανίζεσαι, μες στη μοναξιά μου και στην απέραντη σιωπή. Γίνεσαι, ουράνιο τόξο και φωτίζεις τα όνειρά μου. Όπως το μισοφέγγαρο, λαχταρά, να γίνει πανσέληνος. Έτσι και εγώ, λαχταρώ να σε δω, να σε φιλήσω, να σ' αγκαλιάσω. Να γίνω η φλόγα, να φωτίζω το δρόμο σου, να χρωματίσω, το αόρατο πέπλο, των ονείρων σου, με τη μορφή μου. Και να σου πω, σιγανά και γλυκά, πόσο σ' αγαπώ, πόσο μου λείπεις. Σε χρειάζομαι, όπως το τριαντάφυλλο, το άρωμά του, όπως ο στίχος, τη μουσική. Όπως εγώ, το τραγούδι...

  • "Δεν υπάρχει πιο ωραίο συναίσθημα, από το να αγαπάς, να αγαπιέσαι και να ζεις το κάθε δευτερόλεπτο της ζωής σου. Μην χάσεις ποτέ το νόημα της ζωής, απλά γεύσου το κάθε παλμό της ημέρας, σαν να είναι ο τελευταίος χτύπος της καρδιάς σου"

  • Αφήνω το μυαλό μου να πετάξει, την ψυχή μου να περιφερθεί, μέχρι να σε βρει και να σου πει "καληνύχτα". Ξέρω πως είσαι εκεί έξω. Το φεγγάρι φωτεινό, τα μάτια μου δακρυσμένα μα ένα χαμόγελο. Και εσύ κάπου εκεί, εύθραυστη. Χαράζω έναν κύκλο, βάζω τον εαυτό μου μέσα. Δεν είναι όρια, δεν θέτω περιορισμούς, είναι απλά το ησυχαστήριο της ψυχής μου! Και κλείνω τα μάτια. Και εσύ κάπου εκεί έξω. 

  • Σε φαντάζομαι να είσαι χωρίς τη δική μου παρουσία όπως είμαι εγώ χωρίς τη δική σου. Όταν δεν είμαστε μαζί οι καλύτερες ευχές μου είναι ακόμα για σένα. Εύχομαι να μοιραζόμασταν τις περιπέτειές σου θέλοντας να ενώσουμε τις καρδιές μας, έχοντας ανάγκη να βγάλουμε στην επιφάνεια αυτό που κρατάμε ζεστό μέσα μας. Όταν δεν είμαστε μαζί φαίνεται πως περνώ τον χρόνο μου ευχόμενος ότι είμαστε παρέα!

  • Θέλω να σου γράψω ένα γράμμα με μόνο δυο λέξεις μα, μα κι αυτές έχουν χαθεί πια καθώς το όνειρο και η πραγματικότητα δεν πάνε ποτέ μαζί. Θέλω να σου μιλήσω με πράξεις αλλά, αλλά είναι πλέον αργά για να με δεις ξανά γιατί ο δρόμος είναι μακρύς και η λογική πάντα συγκρούεται με όσα αισθάνεται η ψυχή. Κι η νύχτα συνεχίζει να κυλά ήσυχα και απαλά όσο όμορφα ήρθε η σκέψη σου πάλι στο μυαλό μου. Τι κρίμα όμως είσαι και θα παραμείνεις μια ακόμη σκέψη μα δεν πειράζει γιατί ακόμη κι έτσι πάντα θα έχεις την καλύτερη θέση μέσα στην ψυχή μου. 

  • Κάποιο βράδυ στα όνειρα μου ήρθε η κυρά του φεγγαριού και της αγάπης. Της ζήτησα να σε φέρει κοντά μου. Έτσι εκείνη έριξε τα βέλη της. Εμφανίστηκε όταν κοιμόσουν για να σε βοηθήσει να με βρεις. Έτσι ήρθες και μου έπιασες το χέρι μωρό μου. Με αγκάλιασες για να με πας ταξίδι στο όνειρο καρδούλα μου. Με φίλησες και έμαθα τι θα πει ευτυχία.

  • Δεν υπάρχει πιο όμορφο πράγμα στον κόσμο, από το να πεις "Σ' ΑΓΑΠΩ" σ' αυτόν που αγαπάς. Αν δεν μπορείς να το πεις γράψτο, αν δεν μπορείς να το γράψεις τότε τραγούδησε το χόρεψε το! Βρες κάποιο τρόπο να το εκφράσεις, υπάρχουν πολλοί. Μην κουράζεσαι να το λες κανείς δεν κουράστηκε να το ακούει!

  • Αγάπη ήσουν εσύ για μένα. Αγάπη δεν ήταν για μένα το σεξ μαζί σου. Δεν ήταν μόνο ένα απλό σ αγαπώ. Ο έρωτας σου για μένα ήταν η αρχή, το τέλος, το πάθος μου, ο πόνος η χαρά μου. Το δάκρυ μου. Το χαμόγελο μου. Τα Σ' ΑΓΑΠΩ όλα μέσα απ την καρδιά μου. Την καρδιά που φοράς στον λαιμό σου. Αυτή την καρδιά που είναι ένα με την δικιά σου καρδιά. Το κλειδί που έχεις στο δάχτυλο σου είναι αυτό που κρατά την καρδιά μου φυλακισμένη στην αγκαλιά σου μέσα και δεν γουστάρω με καμία Παναγία να φύγει από εκεί. Στην αγκαλιά σου ισόβια φυλακισμένη κι ας σταματήσει να χτυπάει. Αυτό είναι ΑΓΆΠΗ. Αιώνια και η πιο γλυκιά φυλακή που οποιοσδήποτε και χωρίς δισταγμό κάθεται για πάντα. 

  • Ποτέ δεν θα μάθεις τι ήσουν για μένα και ας ήσουν ένας ήλιος στον δρόμο μου. Ποτέ δεν θα μάθεις πως ήσουν το τραγούδι μου και ας τραγουδούσα μόνο για σένα. Ποτέ δεν θα μάθεις, ότι πίσω από τα δάκρυα μου κρυβόταν κάθε ελπίδα και ότι εσύ ήσουν το δάκρυ μου, μια άφθαστη ελπίδα, η ηλιαχτίδα στην καταιγίδα της ζωής μου. Δεν θα το μάθεις. Μπορεί να ήσουν ότι πιο όμορφο αγάπησα, μα θα κρύψω τα λόγια μου πίσω απ' τα χείλη μου και δεν θα το μάθεις. Και αν οι λέξεις χωρίς να το θέλω ξεφύγουν, θα τις ψιθυρίζω τόσο σιγά, που δεν θα τις ακούσεις. Θα ξέρεις πως ήσουν μια απλή γνωριμία και ας ήσουν για μένα η ζωή μου!