“Ετσι την αποκαλουσε. Βασιλισσα της καρδιας του.”
“Ετσι τον αποκαλουσε. Πριγκιπα των ονειρων της.”
Ας πουμε μια ιστορια.
Και ας βαλουμε την ημερομηνια 1980.
Μια φορα και ενα καιρο ηταν μια ομορφη βασιλισσα
και ενας ευγενικος πριγκιπας.
Περασαν πολλα χρονια μεχρι να σμιξουν τα δυο ομορφα αυτα πλασματα.
Ομως ζουσαν για αυτην την στιγμη χωρις να το ξερουν.
Μεχρι που η μοιρα τους , τους φιλουσε μια ζεστη συναντηση.
Ωσπου που τα καταφεραν σωμα και ψυχη συναντηθηκαν.
Καρδια και μυαλο ,σωμα και πνευμα εγιναν ενα.
Ολοι μιλουσαν για την αγαπη τους.
Ηταν το παραδειγμα εκεινης της εποχης
Η βασιλισσα του εδινε αγαπη
και ο πριγκιπας της εφερνε καθε μερα κοκκινα τριανταφυλλα
Πιανοντουσαν απο το χερι και ταξιδευαν συνεχεια
ταξιδευαν στα αστερια, στον κηπο της αγαπης ,στο δασος του ερωτα,
στην γεφυρα των ονειρων , στο βουνο της φαντασιας.
Παντα μαζι. Καθε στιγμη. Μια ολοκληρη ζωη.
Δεν τους ενοιαζε τιποτα,
Μονο να ειναι μαζι.
Δεν μετρουσαν τιποτα αλλο
παρα μονο την αγαπη που ειχε ο ενας για τον αλλο.
Η βασιλισσα ειχε ματια μονο για τον πριγκιπα της
και ο πριγκιπας μια καρδια δεμενη στα χερια της.
Ομως η ζωη ειχε αλλα σχεδια για αυτους.
Ο πριγκιπας επρεπε να φυγει.
Επρεπε να νικησει μια μαχη.
Για να προστατεψει το παλατι του και την βασιλισσα του.
για να μην παθουν ποτε κακο και για να μην ξαναχωρισου ποτε, για μια καλυτερη ζωη.
Αβασταχτη η ωρα της φυγης.
“Θα σε περιμενω” του ειπε η βασιλισσα.
Και εκεινος με οση δυναμη του ειχε απομεινει εφευγε κλαιγοντας μεσα στην αγκαλια της.
“Θα επιστρεψω” φωναξε.
....
Ετσι επειτα απο πολλα χρονια η μαχη αυτη αρχησε να παιρνει το τελος της και να εχει προδιαγραφες θρυλικες για το παλατι μα μια ανατροπη .Ενας λοιμος τα αλλαξε ολα. Νικηθηκαν. 1989..
Ο καιρος περνουσε ,τα χρονια εφευγαν.
Και ο πριγκιπας πουθενα.
Η βασιλισσα αρρωστησε απο την στεναχωρια της.
Δεν ειχε αλλη δυναμη να τον περιμενει.
Ο χρονος της τελειωνε.
Τα λουλουδια γυρω της αρχισαν να μαραινονται.
Το παλατι σκοτεινιασε.
Ριζωσε ο λοιμος.
Αρχισαν να γκρεμιζονται ολα.
Φωτιες υπηρχαν παντου απο τους κατακτητες.
Και ετσι ενα πρωινο της ανοιξης.
Απεβιωσε μονη της στον κηπο των ονειρων τους.
Κρατωντας ενα γραμμα στα χερια της..οπου ελεγε :
“Εισαι η βασιλισσα της καρδιας μου, Στο ειπα οτι θα ερθω” 1990..
**Το γραμμα εφτασε στα χερια της βασιλισσας ,μετα απο ενα χρονο.**
Η πραγματικοτητα μπορει να σκοτωσει ολα τα ονειρα μιας ολοκληρης ζωης.
Αν την αφησεις θα το κανει.Αν δεν την αφησεις τοτε συνεχιζε να ονειρευεσαι.
“Ετσι τον αποκαλουσε. Πριγκιπα των ονειρων της.”
Ας πουμε μια ιστορια.
Και ας βαλουμε την ημερομηνια 1980.
Μια φορα και ενα καιρο ηταν μια ομορφη βασιλισσα
και ενας ευγενικος πριγκιπας.
Περασαν πολλα χρονια μεχρι να σμιξουν τα δυο ομορφα αυτα πλασματα.
Ομως ζουσαν για αυτην την στιγμη χωρις να το ξερουν.
Μεχρι που η μοιρα τους , τους φιλουσε μια ζεστη συναντηση.
Ωσπου που τα καταφεραν σωμα και ψυχη συναντηθηκαν.
Καρδια και μυαλο ,σωμα και πνευμα εγιναν ενα.
Ολοι μιλουσαν για την αγαπη τους.
Ηταν το παραδειγμα εκεινης της εποχης
Η βασιλισσα του εδινε αγαπη
και ο πριγκιπας της εφερνε καθε μερα κοκκινα τριανταφυλλα
Πιανοντουσαν απο το χερι και ταξιδευαν συνεχεια
ταξιδευαν στα αστερια, στον κηπο της αγαπης ,στο δασος του ερωτα,
στην γεφυρα των ονειρων , στο βουνο της φαντασιας.
Παντα μαζι. Καθε στιγμη. Μια ολοκληρη ζωη.
Δεν τους ενοιαζε τιποτα,
Μονο να ειναι μαζι.
Δεν μετρουσαν τιποτα αλλο
παρα μονο την αγαπη που ειχε ο ενας για τον αλλο.
Η βασιλισσα ειχε ματια μονο για τον πριγκιπα της
και ο πριγκιπας μια καρδια δεμενη στα χερια της.
Ομως η ζωη ειχε αλλα σχεδια για αυτους.
Ο πριγκιπας επρεπε να φυγει.
Επρεπε να νικησει μια μαχη.
Για να προστατεψει το παλατι του και την βασιλισσα του.
για να μην παθουν ποτε κακο και για να μην ξαναχωρισου ποτε, για μια καλυτερη ζωη.
Αβασταχτη η ωρα της φυγης.
“Θα σε περιμενω” του ειπε η βασιλισσα.
Και εκεινος με οση δυναμη του ειχε απομεινει εφευγε κλαιγοντας μεσα στην αγκαλια της.
“Θα επιστρεψω” φωναξε.
....
Ετσι επειτα απο πολλα χρονια η μαχη αυτη αρχησε να παιρνει το τελος της και να εχει προδιαγραφες θρυλικες για το παλατι μα μια ανατροπη .Ενας λοιμος τα αλλαξε ολα. Νικηθηκαν. 1989..
Ο καιρος περνουσε ,τα χρονια εφευγαν.
Και ο πριγκιπας πουθενα.
Η βασιλισσα αρρωστησε απο την στεναχωρια της.
Δεν ειχε αλλη δυναμη να τον περιμενει.
Ο χρονος της τελειωνε.
Τα λουλουδια γυρω της αρχισαν να μαραινονται.
Το παλατι σκοτεινιασε.
Ριζωσε ο λοιμος.
Αρχισαν να γκρεμιζονται ολα.
Φωτιες υπηρχαν παντου απο τους κατακτητες.
Και ετσι ενα πρωινο της ανοιξης.
Απεβιωσε μονη της στον κηπο των ονειρων τους.
Κρατωντας ενα γραμμα στα χερια της..οπου ελεγε :
“Εισαι η βασιλισσα της καρδιας μου, Στο ειπα οτι θα ερθω” 1990..
**Το γραμμα εφτασε στα χερια της βασιλισσας ,μετα απο ενα χρονο.**
Η πραγματικοτητα μπορει να σκοτωσει ολα τα ονειρα μιας ολοκληρης ζωης.
Αν την αφησεις θα το κανει.Αν δεν την αφησεις τοτε συνεχιζε να ονειρευεσαι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου