Ο έρωτας...!

Υπάρχουν στιγμές -τόσες δα στιγμές- που ο έρωτας δεν θέλει τίποτα σημαντικό για να γεννηθεί....

Δεν θέλει ιδιαίτερο φωτισμό (σκοταδι ζητά), δεν θέλει σκηνοθεσία και σαμπανια, δεν θέλει ήλιο για να τον φωτίσει παρά μονάχα βροχή να τον βαφτίσει αμαρτία....
Του αρκούν κάτι πέτρες για κάθισμα, λίγος αέρας για να μεταφέρει σαν γύρη την μυρωδιά των κορμιών και αλμύρα θαλασσινή να την κάνει τραγούδι ένας Γκάτσος με πένα μια ηλιαχτίδα και χαρτί ένα σύννεφο!!!

Δυο ιστορίες διαφορετικές μεταξύ τους,δυο ζωες ασύνδετες που θέλουν να συναντηθούν και να γίνουν μία....Σταυροδρόμια που ανταμώνουν στο πουθενά..σε ενα συμπαν αναρχικό και άναρχο!!
Δυο ανθρώπους να χρειάζεται ο ένας τον άλλον και να μην φοβαται να το πει, ανοιχτές καρδιές και μάτια που ψάχνουν να δουν τι θυμάται η ψυχή και τι αγαπα το μυαλό το θολωμένο(σαν ούζο νερωμενο).

Δεν έχει σημασία ποιοι είναι και τι ήταν...Δεν εχει σημασια η απόσταση που μπορεί να τους κρατήσει κάποιες μέρες μακριά...καποιους μηνες χωρια..καποια χρονια σε απόσταση ..μια ζωή σε διασταση από τα θέλω τους..ζωές επτά για να κυνηγιούνται αιώνια!!
Δεν έχουν σημασία οι υποχρεώσεις τους..ώρες εργασίες....οι στιγμες κοπανας...οι αυπνίες και οι ξαγρύπνιες τους...
Το μόνο που έχει σημασία είναι οι σιωπες που ανταλλάσσουν μεταξύ τους, τα χαμόγελα που γίνονται ρυτίδα στο πρόσωπό τους,η νοσταλγία που ζωγραφιζεται στα μάτια τους, τα κοινά όνειρα για ταξίδια στάσιμα σε θάλασσες-αμπελώνες και πεδιαδες-κυματα....

Καμιά φορά χρειάζεται απλώς δυο ψυχές δευτερο χέρι και δυο κορμιά με μερεμέτια που<< νόμιζαν >.ότι ζούσαν και θέλησαν να <<πεθανουν >>ξέπνοα!!!

Καμιά φορά χρειάζεται να γνωρίσεις έναν γέροντα και ένα ξανθό κουτσοδόντικο πιτσιρίκι να περπατούν την στρατα του αχρονου χρόνου κια να σου ψιθυρίσουν σαν κέρασμα πως ..ο έρωτας δεν έχει ηλικία!!!
Σε κάνει πεντάχρονο πλάσμα που ανακαλύπτει την χαρά ενός παγωτού στο καταμεσημερο ή σε μεταμορφώνει σε γιαγιά που κεντά την πεθυμιά σταυροβελονιά σε κεντίδι ακριβό!!!!
Σε κάνει κοριτσάκι με μαυρα λουστρινένια παπούτσια και ροζ φιογκάκια στα μαλλιά.
Σε κανει γέροντα με ζάρες σα χερια - χαρτες ναυτικού και ασπρα μαλλιά σαν θεό βιβλικό θυμωμενο για την νιότη που σπαταλησε σε λάθος φιλιά και είδωλα!!!

Ο ερωτας Εκτίθεται δεν Εκτίθει, απογειώνεται χωρίς ντροπή και δεν βαλτώνει στην μονοτονία, αφιερώνεται δεν λατρευεται, βουτάει σε παγωμένα ,σκοτεινά νερά και δεν πετά με αλερωτες φτερουγες.

Και κυρίως ....φαίνεται.
Δεν τον δειχνουν...ΦΑΙΝΕΤΑΙ!!!
Τον έρωτα μάτια μου δεν μπορείς να τον κρύψεις.
Δεν χωράει πουθενά.Ουτε καν μεσα σου..Σε ξεχειλίζει!!!!

Ο πραγματικός έρωτας.
Ο αμοιβαίος έρωτας...Για αυτον σου μιλώ τόση ώρα..
Τον ερωτα τον ΕΝΑ οχι τον κλωνοποιημενο αυτόν που μπαίνει σε ταπερ και μοιραζεται ...μυριζοντας πλαστικό!!!

Ο Ερωτας ο Πρωταγωνιστής του μαυροασπρου κινηματογραφου...Ο σταρ...Ο απόλυτος...Ο ζητιανος..Ο κλοσαρ...Ο αστεγος ερωτας..Ο μετανάστης ερωτας....
Οχι...οχι προς Θεού ο άλλος ...ο μονόπλευρος ο εγωιστής ,ο παλιάτσος ,ο πολιτικάντης ερωτας που θέλει να σε κυβερνήσει σαν...μεγαλώσει εντός σου!!!
Όχι ..όχι αυτός που τον ακολουθείς από συνήθεια, από ανάγκη, υποχώρηση, από ανασφάλεια, από φόβο.
Οχι ο ερωτας που τον ...ψηφίζεις για ρουσφέτι μα αυτός που ξεκινά μια επανάσταση με ενα συνθημα κόκκινο σε τοίχο λευκό!!

Ο Ερωτας....
Ο πραγματικός έρωτας τους θέλει και τους δύο παρόντες.ΕΚΕΙ....
Στρατιωτες στο πεδιο μάχης που λέγεται κορμί..
Αλίμονο στους λιποτάχτες του ερωτα που είδαν κρυμενοι στα χαρακώματα τον...<<αλλον>>να πεθαινει και αυτοι να μενουν ζωντανοί,ασφαλείς,αφανείς...ζωντανοί-νεκροι!!!
Ο Ερωτας τους θέλει και τους δυο παραδομένους...χαμένους....δικούς του!!

Ο ερωτας....
Αυτός που διαβαζεις μα δεν ζεις..
Αυτος που αν ζουσες θα γραφόταν ....για να διαβαστεί μια μέρα σαν νύχτα!!!